Πολὐ βαρύς χειμώνας..

 

Στέλνει ο Πανάγαθος Θεός μας ένα κύμα ψύχους,

για να μην ξεχνάμε ότι είναι χειμώνας,

(και για να συντελέσει, βέβαια, στην καρπογονία της γης)

Κι 'ύστερα ανατέλλει έναν ζωογόνο, στοργικό Ήλιο,

γεμάτο θαλπωρή και αισδιοδοξία, 

γεμάτο χαμόγελο και αγαλλίαση.. 

για να μας υπομνήσει την θεία Του Πρόνοια και Άπειρη Αγαπη Του..

 

Και, σίγουρα, για να καταισχύνει όλους εκείνους που μας είχαν πανικοβάλει για «φριχτή χειμωνιά» τύπου 1942-1945..

(έτσι, για να μην ξεχνιόμαστε)

 

 

Φείσαι του πιστού λαού σου, Κύριε.

Παράτεινον το  έλεός Σου τοις γινώσκουσί Σε..

 

 

ΥΓ.  Δεν λέω ότι το θέλανε..

Αλλά και η ολιγοπιστία τους δεν είναι λιγότερο ένοχη..