να ενωθούν οι Έλληνες!

«Κάνε, Παναγία μου, να ψυχωθουν οι Έλληνες»!

είχε ανακράξει εναγώνια ο Κολοκοτρώνης, στο εξωκκλήσι στο Χρυσοβίτσι, σε μια κρίσιμη στιγμή, στο πρώτο ξεκίνημα του αγώνα, που οι στρατιώτες του λιποψύχησαν και κιότεψαν.

Σήμερα, βλέποντας το χαλασμό, που συντελείται στην Πατρίδα μας, την πλαδαρότητα, νωθρότητα, παθητικότητα, ίσως και αναισθησία και ανευθυνότητα του έρμου λαού μας,

και βλέποντας άλλους Έλληνες με έγνοια μεν αλλά σκόρπιους και ασυντόνιστους,

ερχόμαστε να κραυγάσουμε: «Κάνε, Παναγία μου, ΝΑ ΕΝΩΘΟΥΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ»!

Υπάρχουν σήμερα και πασχίζουν να δράσουν ίσως και 50 προσπάθειες Πατριωτικές, που οι άνθρωποί τους είναι «κοκκοράκια» με το μπαϊράκι του ο καθένας.. Σκορποχώρι..

Υπάρχουν σκεπτόμενοι και προβληματιζόμενοι έλληνες, που υπόκεινται όμως στις εμμονές τους, δεν ακούνε κανένα, είναι υπερφίαλοι και ξεροκέφαλοι, όλοι «εξυπνάκηδες» και «παντογνώστες». Δεν μπορείς να συνεννοηθείς.

Τραβάνε ο καθένας τη μεριά του, τη γνώμη του, το δρόμο του..

Και από την άλλη πλευρά οι προδότες να προχωρούν συσπειρωμένοι, ακάθεκτοι!.

Να διαλύουν τα πάντα!.

Αριστεροί και Δεξιοί..

Α, και κάτι φιλόδοξοι και ανερμάτιστοι τύποι, κοντά τους, που γι' αυτό το λόγο τα επιτελεία της Νέας Τάξης τους επιτρέπουν (με περιοδικότητα, έναν-έναν με τη σειρά) δημοσιότητα και εξουσία, να σκιαμαχούν σαν άλλοι δον Κιχώτηδες..

«Κάνε, Παναγία μου, να ενωθούν οι Έλληνες».

«Σώσε το Γένος μας, Σώσε τις ψυχές μας, Σώσε τις ζωές των αθώων παιδιών μας»..   

το θαύμα του Αγ.Μηνά στο Ελ Αμαμέϊν

Το θαύμα του Αγίου Μηνά που έκρινε την μάχη

Του Σπύρου Συμεών για την Romfea.gr

Σε μια προσκυνηματική μου επίσκεψη στο Άγιον Όρος, συγκεκριμένα στην Μονή της Μεγίστης Λαύρας, ένα απόγευμα αποφάσισα να μεταβώ με τα πόδια στην περιοχή της Βίγλας και να πάω στο κελλάκι του Αγίου Μηνά του θαυματουργού του άλλοτε προστάτη της Αστυνομίας Πόλεων, εκεί που διαμένει ο γνωστός π. Ιωσήφ, αυτός που κυματίζει την Ελληνική σημαία σε κάθε πέρασμα μαχητικού αεροσκάφους από την περιοχή, στο νοτιοανατολικότερο άκρο του Άθωνα.

Χτύπησα την πόρτα του κελιού και μου άνοιξε ο π. Ιωσήφ με τον οποίον γνωριζόμασταν και με πήγε ως είθισται να προσκυνήσω στο εκκλησάκι του Αγίου, εκεί και μάλιστα στο τρόπον τινά πρόναο είδα κάποιες αγιογραφίες του Αγίου Μηνά, η μία τον παρουσίαζε καβάλα όχι όπως συνήθως τον βλέπουμε σε άλογο αλλά σε καμήλα.

Ρωτώ τον πατέρα του κελιού και μου λέει:

ο Άγιος Μηνάς ήταν Αιγύπτιος στην καταγωγή, και έζησε τον 3ο μ.Χ αιώνα. Τα θαύματα του πολλά εξού και το προσωνύμιο του ως θαυματουργού.

 
Το 1942 λοιπόν κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, οι υπό τον Ρόμμελ δυνάμεις του Άξονα στην Αφρική είχαν καταφέρει να προελάσουν τόσο ώστε να είναι ορατός ο κίνδυνος να φθάσουν στην Διώρυγα του Σουέζ. 
Στην περιοχή του Ελ Αλαμέιν (η ονομασία της περιοχής αυτής προέρχεται από αραβική παραφθορά του ονόματος του Αγίου Μηνά), όπου βρισκόταν ο τάφος του Αγίου, οι αντίπαλες δυνάμεις προετοιμάζονταν για την αποφασιστική σύγκρουση η οποία θα έκρινε το αν οι Σύμμαχοι θα κατάφερναν να παραμείνουν στην Αφρική.

ο τρομερός Ρόμελ, που ονομάσθηκε "η αλεπού της ερήμου"

Ρόμελ:  πολυμήχανος στρατηγός και αήττητος μέχρι τότε..

Μεταξύ των συμμαχικών στρατευμάτων βρισκόταν και ελληνική στρατιωτική δύναμη, η οποία πήρε μέρος στη μάχη. 

Ένα από τα βράδια εκείνα, πολλοί στρατιώτες είδαν τον Άγιο Μηνά να βγαίνει τα ερείπια του ναού του που βρισκόταν στην περιοχή που ήτο ο τάφος του Αγίου οδηγώντας ένα καραβάνι με καμήλες και να είναι περιτριγυρισμένος από αγγέλους και να μπαίνει μέσα στο στρατόπεδο των εχθρικών δυνάμεων.

Η εμφάνιση αυτή κατατρόμαξε τους Γερμανούς και υπονόμευσε καίρια το ηθικό τους, πράγμα που συνέβαλε καθοριστικά στη νίκη των συμμαχικών δυνάμεων και το αδιανόητο ήταν πως οι μηχανές των στρατιωτικών τους οχημάτων αλλά και των ταγκς σταμάτησαν να λειτουργούν για αρκετή ώρα κάνοντας του Γερμανούς κυριολεκτικά να τραπούν σε φυγή.

Μάλιστα οι σύμμαχοι παρότι δεν ήταν Ορθόδοξοι, αλλά αλλόδοξοι, έδωσαν στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας τον τόπο αυτό ώστε να ανακαινισθεί ο ναός και να κτισθεί Μοναστήρι,

Η Μονή του Αγίου Μηνά στο Ελ Αλα Μέϊν

αναγνωρίζοντας την βοήθεια που είχαν με τον θαυμαστό αυτό τρόπο από τον Άγιο Μηνά.

Η εορτή του αγίου Μηνά τελέστηκε με μεγαλοπρέπεια στο ναό του Αγίου Σάββα χοροστατούντος του Παναγιωτάτου Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας Χριστοφόρου Β΄, ο οποίος και προέστη στην επινίκια και ευχαριστήρια δοξολογία την ίδια μέρα(11 Νοεμβρίου).

Τη γενική επιθυμία να επανιδρυθεί το παλαιό κέντρο λατρείας του αγίου Μηνά στη λιβυκή έρημο, πραγματοποίησε ο Κόπτης Πατριάρχης Κύριλλος ΣΤ΄ όπου στις 27 Νοεμβρίου 1959 θεμελίωσε τη νέα εκκλησία , κοντά στην αρχαιολογική περιοχή της ιστορικής πόλης του. Έτσι αναβίωσε η λατρεία του αγίου και σήμερα έχει αναπτυχθεί εκεί μια ισχυρή μοναστική κοινότητα Κοπτών.

http://www.clab.edc.uoc.gr/seminar/minas/iero-aigiptos.htm

http://stratisandriotis.blogspot.gr/2010/11/blog-post_11.html

Μνημείο των αγνωιστών του Ελ Αλα Μέϊν

Μνημείο των πεσόντων Συμμάχων

Το Ελ Αλαμέιν (El Alamein ή Al Alamayn) είναι πόλη της Βόρειας Αιγύπτου στα παράλια της Μεσογείου. Βρίσκεται 106 χιλιόμετρα (66 μίλια) δυτικά της Αλεξάνδρειας και 240 χιλιόμετρα (149 μίλια) βορειοδυτικά του Καΐρου.

Το Ελ Αλαμέιν έπαιξε σημαντικό ρόλο στην έκβαση του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου καθώς στην περιοχή έλαβαν χώρα δύο εκτεταμένες μάχες:

•           Στην πρώτη μάχη του Ελ Αλαμέιν (1 Ιουλίου - 27 Ιουλίου 1942) η προέλαση των δυνάμεων του Άξονα προς την Αλεξάνδρεια ανασχέθηκε από τις συμμαχικές δυνάμεις, όταν τα Γερμανικά Πάνζερ, με τη βοήθεια των στούκας της Luftwaffe προσπάθησαν να περικυκλώσουν τις συμμαχικές θέσεις.

•           Στην δεύτερη μάχη του Ελ Αλαμέιν (23 Οκτωβρίου - 9 Νοεμβρίου 1942) οι συμμαχικές δυνάμεις έσπασαν τις Γερμανικές γραμμές, αναγκάζοντας τις Ναζιστικές δυνάμεις σε υποχώρηση μέχρι την Τυνησία.

Στις επιχειρήσεις συμμετείχε και τμήμα του ελληνικού εκστρατευτικού σώματος της Μέσης Ανατολής με την 1η Ταξιαρχία υπό τον συνταγματάρχη Παυσανία Κατσώτα, η οποία υπαγόταν στην βρετανική 50η Μεραρχία.

Μετά την έναρξη της γερμανικής υποχώρησης, η 1η ελληνική Ταξιαρχία ανέλαβε την καταδίωξη του εχθρού στον τομέα της, προελαύνοντας σε βάθος 100 χιλιομέτρων.

η Ελληνική Ταξιαρχία

Από 6-9 Νοεμβρίου προέλασε σε βάθος 100 χλμ.  μέχρι τη Μάρσα Μαρντούχ και την όαση Σίβα, όπου κατέλαβε κάθε είδους στρατιωτικό υλικό.

το Μαυσωλείο των Γερμανών

Οι απώλειες της Γερμανικής Στρατιάς του Ρόμμελ ήταν 10.000 νεκροί, 15.000 τραυματίες και 30.000 αιχμάλωτοι (22.000 Ιταλοί και 8.000 Γερμανοί).

Μεταξύ των αιχμαλώτων και 9 Στρατηγοί στους οποίους συμπεριλαμβάνεται ο Διοικητής του Άφρικα Κορπ Στρατηγός Φον Τόμας.

https://stratistoria.wordpress.com/9-ww2/mesi-anatoli-1941-1944/19421023-el-alamein/

Τσώρτσιλ:  πριν το Ελ Αλαμέϊν δεν είχαμε ποτέ νίκη. Μετά το Ελ Αλαλέϊν δεν είχαμε ποτέ ήττα!.

http://sitalkisking.blogspot.gr/2010/09/blog-post_12.html

 
Δυό χρόνια αργότερα ο Έρβιν Ρόμμελ κατηγορήθηκε ότι συμμετείχε σε συνομωσία εναντίον του Χίτλερ. Επειδή όμως είχε μεγάλο κύρος στο Γερμανικό λαό, δεν τον οδήγησαν σε δίκη, αλλά ο Χίτλερ του έστειλε δύο στρατηγούς με επιστολή του και μια κάψουλα!! στην πόλη Χέρλιγκεν, όπου ο Στρατάρχης ανάρρωνε από τον σοβαρό τραυματισμό του στη Γαλλία και με λακωνική εντολή: Να θέσει ο ίδιος τέρμα στη ζωή του, ώστε να μη κινδυνεύσουν με αντίποινα η σύζυγός του και ο γιος τους. Ο Ρόμελ δέχεται και στις 14 Οκτωβρίου 1944, σε ηλικία 52 ετών, καταπίνει την κάψουλα υδροκυανίου..

Τείχος του Αίσχους θρύμματα.. 9 Νοε.1989

 

διάβασα ένα άρθρο και εντυπωσιάσθηκα.

Το συνδύασα με την Εορτή του Αγίου Νεκταρίου..

Ποιός ξέρει τί σημασία είχε για τις εξελίξεις η Ευχή και η Παρρησία του Αγίου..

Προσωπικά, δεν το θεωρώ τυχαίο.

Στη Μνήμη του συνέβη η Ελευθερία των λαών, η ανάσα των ψυχών.. Μιά φοβερη Τομή και Νέα Πορεία της Ιστορίας..

Έκανα και μερικές συντομεύσεις και μικρές διασκευές.

Μπορείτε να διαβάσετε το αυθεντικό άρθρο στον σύνδεσμο, που παραθέτω στο τέλος.

 

 

Η Πτώση του Τείχους: Μία φράση ήταν αρκετή…

Εν τέλει, αρκεί μία λέξη που μιλά στην ψυχή και στους μύχιους πόθους μας, για να κινήσει η Ιστορία.

από liberal.gr-της Ξένης Μπαλωτή (Ιστορικού στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης)

Το βράδυ της 9ης Νοεμβρίου 1989, ο «κυβερνητικός εκπρόσωπος» της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας (ΛΔΓ), Guenter Schabowski πρόφερε "κατά λάθος" μια λέξη: «από τώρα!» Και έριξε το Τείχος του Βερολίνου και άλλαξε τη ροή της Ιστορίας..

Ιδού τι συνέβη.

Από τα μέσα Οκτωβρίου 1989, η Κυβέρνηση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας βρισκόταν αντιμέτωπη με την λαϊκή πίεση και τη διαμαρτυρία του λαού για τους περιορισμούς που είχε επιβάλει στη ζωή τους.

Στις 9 Νοεμβρίου, η Κυβέρνηση υποχρεώθηκε να αποφασίσει κάποιες ελαφρύνσεις και ανέθεσε στον G.Schabowski να τις ανακοινώσει.

Προς το τέλος του απογεύματος, ο G.Schabowski εμφανίστηκε στην αίθουσα τύπου, που αυτή τη φορά ήταν πρωτόγνωρα γεμάτη, αν και οι ξένοι ανταποκριτές δεν έλπιζαν να ακούσουν κάτι ιδιαίτερα καινούργιο ή ενδιαφέρον.

Ο Ιταλός ανταποκριτής Riccardo Ehrman έφτασε τελευταίος και καθυστερημένος. Όμως, όταν άκουσε τον G.Schabowski να ανακοινώνει πως «επιτρέπονται “στους Ανατολικογερμανούς” τα ιδιωτικά ταξίδια χωρίς να αναφέρουν αιτιολογία και αναλυτικές εξηγήσεις για το σκοπό του ταξιδιού τους…»

ρώτησε αυθόρμητα-απλά: «από πότε θα ισχύσει η απόφαση;»

Ο G.Schabowski άρχισε να ψαχουλεύει τα χαρτιά του, διαπίστωσε πως το Κόμμα δεν είχε προβλέψει αυτή την ερώτηση, σήκωσε το κεφάλι του και αυτοσχεδίασε την απάντηση: «ab sofort!», δηλ. «από τώρα!»

Ήταν λίγο μετά τις επτά η ώρα.

Ο Γάλλος ανταποκριτής M.Meyer ενημερώνει το Παρίσι πως «το Τείχος τελείωσε!» «Είσαι τρελός, του απαντούν. Δεν μπορούμε να μεταδώσουμε τέτοια είδηση πριν την επιβεβαιώσουμε.» Η RAI (Radiotelevisione italiana) την χαρακτήρισε «έκτακτη» και την μετέδωσε πρώτη.

Η ώρα ήταν ήδη 8 μμ.

Το γερμανικό κανάλι ARD αναμεταδίδει τα λεγόμενα του G.Schabowski.

Χωρίς χρονοτριβή, κόσμος συγκεντρώνεται μπροστά στο Τείχος, με άδεια χέρια, χωρίς προμήθειες οποιασδήποτε φύσεως. Το παν είναι να περάσουν από την άλλη μεριά του Τείχους.

 

Οι αστυφύλακες δεν ξέρουν πώς να αντιδράσουν. Μπροστά στην απίστευτη κοσμοσυρροή, η από πολλών χρόνων πάγια εντολή «κτυπάτε στο ψαχνό!», είναι ανεφάρμοστη.

Η ώρα έχει φτάσει 10.30'μμ. Ο κόσμος συνεχώς πληθαίνει.

Το ARD επαναλαμβάνει το «ab sofort!», οι Αστυφύλακες παίρνουν την μεγάλη απόφαση. Ανοίγουν όλα τα περάσματα του Τείχους αφού πρώτα απενεργοποιούν τα συστήματα ασφαλείας του.

Στις 02.00'πμ της 10ης Νοεμβρίου 1989, ενώ το Τείχος του Βερολίνου, συνολικής έκτασης 43,1 χλμ., άρχισε να γκρεμίζεται, ένα νέο κεφάλαιο Ιστορίας της Ευρώπης και του κόσμου άνοιξε.

 

Το «από τώρα!» του G.Schabowski, μια απρόβλεπτη και απροετοίμαστη λεξούλα σηματοδότησε μια νέα νέα εποχή, κατάρρευση ενός απάνθρωπου τείχους, αποσύνθεση μιας παράλογης κι ανελεύθερης δυναστείας, απόρριψη ενός φρικτά καταπιεστικού Σιδηρού Παραπετάσματος, αυτή η λεξούλα σηματοδότησε μια αληθινή κοσμογονία..

Εν τέλει, αρκεί μία λέξη, που μιλά στην ψυχή, να κινήσει η ιστορία;

Η απάντηση είναι ναι!

Μια λέξη φορτισμένη απ'τον καϋμό κι στεναγμό του λαού κι'από Βουλή του Θεού..

https://wordpress.com/read/blogs/279003/posts/39864

για το Έπος του 1940

Ομάδα Μνήμης, Τιμής, Βίωσης και Αναπαράστασης

των αγώνων του '40.

Πολύ ενδιαφέρων Ιστότοπος!.. 

https://www.facebook.com/ES1940/

Ελλάδα μου μην αρρωστήσεις!.. Θα ζήσεις!

 

 

Κάνε κουράγιο Ελλάδα μου

27 Απρ 2010

Συλλογή: Κατερινα Πετριδου

Μ. Τραϊφόρος - Μ. Σουγιούλ - Σοφία Βέμπο

 

Ποιος το περίμενε στ΄αλήθεια

να βγουν ψευτιές και παραμύθια
και να ξεχάσουν τώρα πια τα λόγια εκείνα τους,
που μας τα λέγαν κάθε βράδυ απ’ τα Λονδίνα τους.

Μα δεν πειράζει, δεν πειράζει,

δεν θα το βάλουμε μαράζι
και δεν θα κλάψουμε, που πάλι μας ξεχάσατε,
γιατί δεν είν’ πρώτη φορά που μας τη σκάσατε,
και στην υγειά σας μια οκαδούλα εμείς θα πιούμε
και στη μικρή την Ελλαδούλα μας θα πούμε…

Κάνε κουράγιο Ελλάδα μου κι όσο μπορείς κρατήσου
και στα παλιά παπούτσια σου, γράψε όσα λεν’ οι εχθροί σου.
Κι αν μας τη σκάσανε με μπαμπεσιά
οι σύμμαχοι στη μοιρασιά,
κάνε κουράγιο Ελλάδα μου, να μην μας αρρωστήσεις,
γιατί το θέλει ο Θεός να ζήσεις, και θα ζήσεις.

Σε κάθε χιονισμένη ράχη σαν πολεμούσαμε μονάχοι,
όλοι λαγούς με πετραχήλια μας ετάζατε
και μες τα μάτια με λατρεία μας κοιτάζατε.

Μα ξεχαστήκαν όλα εκείνα
κ' η Πίνδος και η Τρεμπεσίνα,
κ’ ίσως μια μέρα εμάς, που τόσο αίμα εχύσαμε,
να μας καθίσουν στο σκαμνί γιατί νικήσαμε!!
Μα φυσικό θα μας φανεί κι αυτό ακόμα
και στην Ελλάδα μας θα πούμε μ’ ένα στόμα

Κάνε κουράγιο Ελλάδα μου...

https://www.youtube.com/watch?v=FR_bekaD7-0

Μικρή Ανάλυση: 

το τραγούδι αυτό γράφτηκε και τραγουδήθηκε μετά τη λήξη του Β'Παγκοσμίου Πολέμου (1947).

Αποτελει πικρό παράπονο για τους «Συμμάχους», οι οποίοι, όταν εμείς -πρώτοι σ'όλον τον κόσμο- αντισταθήκαμε στον Αξονα και προκαλέσαμε έκπληξη αλλά και ξαφνική αναθάρρηση στους κατατρομαγμένους λαούς, αύτοί οι «Σύμμαχοι» χειροκροτούσανε  και λέγανε (Τσώρτσιλ στο Λονδίνο) χαρακτηριστικά:

· «από δω και στο εξής δεν θα λέμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν Ήρωες, αλλά ότι οι όποιοι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες»..    και

·«μόλις τελειώσει ο Πόλεμος η Ελλάδα δικαιούται και θα λάβει όλα τα Εθνικά Δίκαια, που τώρα στερείται». (Κύπρο, Β.Ήπειρο κλπ)

Όταν όμως τελείωσε ο Πόλεμος, οι «Σύμμαχοι» «κάνανε τον Κινέζο», φρόντισαν να μας διαιρέσουν, για να αλληλοσκοτωθούμε -η Αγγλία με τα αεροπλάνα της έριχναν εφόδια και οπλισμό και λίρες στους αντάρτες, ενώ παράλληλα τροφοδοτούσαν και τον Εθνικό Στρατό- και στη συνέχεια δικαίωσαν τους πάντες, εκτός από την Ελλάδα!: και Αλβανία και Τουρκία και Βουλγαρία (χώρες του Άξονα) και λίγο αργότερα και Γερμανία και Αυστρία και Ιταλία (τις κυρίως χώρες της παγκόσμιας καταστροφής) και μόνο Κύπρο και Β.Ήπειρο και όποιο άλλο δίκαιο της Πατρίδος δεν ικανοποίησαν..

Χαρακτηριστικό της πονηρίας τους ήταν το εξής παράδειγμα: Για την ελληνικότατη και αδικημένη-καταπιεσμένη Β.Ήπειρο θέσπισαν ότι θα ..μελετήσουν το θέμα της και θα της αποδώσουν το δίκαιο, «αφού λυθεί το θέμα Αυστρίας και Γερμανίας»!!!  Δηλαδή, την ταξινόμησαν .. μετά τους εγκληματίες!.. Επειδή -προφανώς- υπολόγιζαν ότι δεν θα λυθεί ποτέ το πρόβλημα των δύο αυτών χωρών..

Να όμως, που λύθηκε (το 1955 για την Αυστρία και το 1990 για τη Γερμανία -η Ιαπωνία αποκταστάθηκε ήδη πό το 1952), και οι «Σύμμαχοι» με τις «Συνθήκες» και τις «έντιμες δεσμεύσεις» έκαναν για μια ακόμη φορά τον .. κινέζο!!!

Και στρέφεται η Βέμπο (και ο Τραϊφόρος) προς τον Παντοκράτορα Ζώντα Τριαδικό Θεό, που για πολλούς λόγους δικαιούμεθα να τον επονομάζουμε «Θεό του Γένους των Ελλήνων», και αποζητάει στήριξη και δικαίωση, απάγγειο και απαντοχή.. Μέ πίστη!