το θαύμα του Αγ.Μηνά στο Ελ Αμαμέϊν

Το θαύμα του Αγίου Μηνά που έκρινε την μάχη

Του Σπύρου Συμεών για την Romfea.gr

Σε μια προσκυνηματική μου επίσκεψη στο Άγιον Όρος, συγκεκριμένα στην Μονή της Μεγίστης Λαύρας, ένα απόγευμα αποφάσισα να μεταβώ με τα πόδια στην περιοχή της Βίγλας και να πάω στο κελλάκι του Αγίου Μηνά του θαυματουργού του άλλοτε προστάτη της Αστυνομίας Πόλεων, εκεί που διαμένει ο γνωστός π. Ιωσήφ, αυτός που κυματίζει την Ελληνική σημαία σε κάθε πέρασμα μαχητικού αεροσκάφους από την περιοχή, στο νοτιοανατολικότερο άκρο του Άθωνα.

Χτύπησα την πόρτα του κελιού και μου άνοιξε ο π. Ιωσήφ με τον οποίον γνωριζόμασταν και με πήγε ως είθισται να προσκυνήσω στο εκκλησάκι του Αγίου, εκεί και μάλιστα στο τρόπον τινά πρόναο είδα κάποιες αγιογραφίες του Αγίου Μηνά, η μία τον παρουσίαζε καβάλα όχι όπως συνήθως τον βλέπουμε σε άλογο αλλά σε καμήλα.

Ρωτώ τον πατέρα του κελιού και μου λέει:

ο Άγιος Μηνάς ήταν Αιγύπτιος στην καταγωγή, και έζησε τον 3ο μ.Χ αιώνα. Τα θαύματα του πολλά εξού και το προσωνύμιο του ως θαυματουργού.

 
Το 1942 λοιπόν κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, οι υπό τον Ρόμμελ δυνάμεις του Άξονα στην Αφρική είχαν καταφέρει να προελάσουν τόσο ώστε να είναι ορατός ο κίνδυνος να φθάσουν στην Διώρυγα του Σουέζ. 
Στην περιοχή του Ελ Αλαμέιν (η ονομασία της περιοχής αυτής προέρχεται από αραβική παραφθορά του ονόματος του Αγίου Μηνά), όπου βρισκόταν ο τάφος του Αγίου, οι αντίπαλες δυνάμεις προετοιμάζονταν για την αποφασιστική σύγκρουση η οποία θα έκρινε το αν οι Σύμμαχοι θα κατάφερναν να παραμείνουν στην Αφρική.

ο τρομερός Ρόμελ, που ονομάσθηκε "η αλεπού της ερήμου"

Ρόμελ:  πολυμήχανος στρατηγός και αήττητος μέχρι τότε..

Μεταξύ των συμμαχικών στρατευμάτων βρισκόταν και ελληνική στρατιωτική δύναμη, η οποία πήρε μέρος στη μάχη. 

Ένα από τα βράδια εκείνα, πολλοί στρατιώτες είδαν τον Άγιο Μηνά να βγαίνει τα ερείπια του ναού του που βρισκόταν στην περιοχή που ήτο ο τάφος του Αγίου οδηγώντας ένα καραβάνι με καμήλες και να είναι περιτριγυρισμένος από αγγέλους και να μπαίνει μέσα στο στρατόπεδο των εχθρικών δυνάμεων.

Η εμφάνιση αυτή κατατρόμαξε τους Γερμανούς και υπονόμευσε καίρια το ηθικό τους, πράγμα που συνέβαλε καθοριστικά στη νίκη των συμμαχικών δυνάμεων και το αδιανόητο ήταν πως οι μηχανές των στρατιωτικών τους οχημάτων αλλά και των ταγκς σταμάτησαν να λειτουργούν για αρκετή ώρα κάνοντας του Γερμανούς κυριολεκτικά να τραπούν σε φυγή.

Μάλιστα οι σύμμαχοι παρότι δεν ήταν Ορθόδοξοι, αλλά αλλόδοξοι, έδωσαν στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας τον τόπο αυτό ώστε να ανακαινισθεί ο ναός και να κτισθεί Μοναστήρι,

Η Μονή του Αγίου Μηνά στο Ελ Αλα Μέϊν

αναγνωρίζοντας την βοήθεια που είχαν με τον θαυμαστό αυτό τρόπο από τον Άγιο Μηνά.

Η εορτή του αγίου Μηνά τελέστηκε με μεγαλοπρέπεια στο ναό του Αγίου Σάββα χοροστατούντος του Παναγιωτάτου Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας Χριστοφόρου Β΄, ο οποίος και προέστη στην επινίκια και ευχαριστήρια δοξολογία την ίδια μέρα(11 Νοεμβρίου).

Τη γενική επιθυμία να επανιδρυθεί το παλαιό κέντρο λατρείας του αγίου Μηνά στη λιβυκή έρημο, πραγματοποίησε ο Κόπτης Πατριάρχης Κύριλλος ΣΤ΄ όπου στις 27 Νοεμβρίου 1959 θεμελίωσε τη νέα εκκλησία , κοντά στην αρχαιολογική περιοχή της ιστορικής πόλης του. Έτσι αναβίωσε η λατρεία του αγίου και σήμερα έχει αναπτυχθεί εκεί μια ισχυρή μοναστική κοινότητα Κοπτών.

http://www.clab.edc.uoc.gr/seminar/minas/iero-aigiptos.htm

http://stratisandriotis.blogspot.gr/2010/11/blog-post_11.html

Μνημείο των αγνωιστών του Ελ Αλα Μέϊν

Μνημείο των πεσόντων Συμμάχων

Το Ελ Αλαμέιν (El Alamein ή Al Alamayn) είναι πόλη της Βόρειας Αιγύπτου στα παράλια της Μεσογείου. Βρίσκεται 106 χιλιόμετρα (66 μίλια) δυτικά της Αλεξάνδρειας και 240 χιλιόμετρα (149 μίλια) βορειοδυτικά του Καΐρου.

Το Ελ Αλαμέιν έπαιξε σημαντικό ρόλο στην έκβαση του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου καθώς στην περιοχή έλαβαν χώρα δύο εκτεταμένες μάχες:

•           Στην πρώτη μάχη του Ελ Αλαμέιν (1 Ιουλίου - 27 Ιουλίου 1942) η προέλαση των δυνάμεων του Άξονα προς την Αλεξάνδρεια ανασχέθηκε από τις συμμαχικές δυνάμεις, όταν τα Γερμανικά Πάνζερ, με τη βοήθεια των στούκας της Luftwaffe προσπάθησαν να περικυκλώσουν τις συμμαχικές θέσεις.

•           Στην δεύτερη μάχη του Ελ Αλαμέιν (23 Οκτωβρίου - 9 Νοεμβρίου 1942) οι συμμαχικές δυνάμεις έσπασαν τις Γερμανικές γραμμές, αναγκάζοντας τις Ναζιστικές δυνάμεις σε υποχώρηση μέχρι την Τυνησία.

Στις επιχειρήσεις συμμετείχε και τμήμα του ελληνικού εκστρατευτικού σώματος της Μέσης Ανατολής με την 1η Ταξιαρχία υπό τον συνταγματάρχη Παυσανία Κατσώτα, η οποία υπαγόταν στην βρετανική 50η Μεραρχία.

Μετά την έναρξη της γερμανικής υποχώρησης, η 1η ελληνική Ταξιαρχία ανέλαβε την καταδίωξη του εχθρού στον τομέα της, προελαύνοντας σε βάθος 100 χιλιομέτρων.

η Ελληνική Ταξιαρχία

Από 6-9 Νοεμβρίου προέλασε σε βάθος 100 χλμ.  μέχρι τη Μάρσα Μαρντούχ και την όαση Σίβα, όπου κατέλαβε κάθε είδους στρατιωτικό υλικό.

το Μαυσωλείο των Γερμανών

Οι απώλειες της Γερμανικής Στρατιάς του Ρόμμελ ήταν 10.000 νεκροί, 15.000 τραυματίες και 30.000 αιχμάλωτοι (22.000 Ιταλοί και 8.000 Γερμανοί).

Μεταξύ των αιχμαλώτων και 9 Στρατηγοί στους οποίους συμπεριλαμβάνεται ο Διοικητής του Άφρικα Κορπ Στρατηγός Φον Τόμας.

https://stratistoria.wordpress.com/9-ww2/mesi-anatoli-1941-1944/19421023-el-alamein/

Τσώρτσιλ:  πριν το Ελ Αλαμέϊν δεν είχαμε ποτέ νίκη. Μετά το Ελ Αλαλέϊν δεν είχαμε ποτέ ήττα!.

http://sitalkisking.blogspot.gr/2010/09/blog-post_12.html

 
Δυό χρόνια αργότερα ο Έρβιν Ρόμμελ κατηγορήθηκε ότι συμμετείχε σε συνομωσία εναντίον του Χίτλερ. Επειδή όμως είχε μεγάλο κύρος στο Γερμανικό λαό, δεν τον οδήγησαν σε δίκη, αλλά ο Χίτλερ του έστειλε δύο στρατηγούς με επιστολή του και μια κάψουλα!! στην πόλη Χέρλιγκεν, όπου ο Στρατάρχης ανάρρωνε από τον σοβαρό τραυματισμό του στη Γαλλία και με λακωνική εντολή: Να θέσει ο ίδιος τέρμα στη ζωή του, ώστε να μη κινδυνεύσουν με αντίποινα η σύζυγός του και ο γιος τους. Ο Ρόμελ δέχεται και στις 14 Οκτωβρίου 1944, σε ηλικία 52 ετών, καταπίνει την κάψουλα υδροκυανίου..