Η Αγία του Σωτήρος Χριστού μας Εκκλησία
είναι ένα Μυστήριο και ένα Θαύμα.
Ποιό;
Αυτή η πολυπόθητη ειρήνη και ομόνοια, συνεργασία και ενότητα των ανθρώπων,
που κανένας ποτέ ηγέτης ή φορέας δεν μπόρεσε -με ελευθερία, αβίαστα και ουσιαστικά- να υλοποιήσει,
μέσα στην Εκκλησία του Ζώντος Χριστού Υιού του Θεού,
συντελείται.
Οι άνθρωποι, κάθε λογής προέλευσης, φυλής, γλώσσας, πολιτισμού, ομονοούν, ειρηνεύουν, καταπαύουν και τις πιο μικρές επιφυλάξεις και άμυνές τους, συνάπτονται «εν Αγίω Πνεύματι» και αποβλέπουν στην τελική Άφθαρτη και Αιώνια του Θεού Βασιλεία.
Και πιό το γνώρισμα;
Συνάγονται επί το αυτό, συμ-προσεύχονται, συλ-λειτουργούν υμνολογώντας το μεγαλείο του Παντοκράτορος και μνημονεύοντας ο ένας τον άλλον, προσευχόμενοι ο ένας για τον άλλον εν ειλικρινεί καρδία τα κράτιστα.
Κι αυτό δεν γίνεται με βάση καμιά Σύμβαση, Συμφωνία, Συνθήκη, Ορκισμό, και κάτω από κανέναν υπολογισμό, συμφέρον ή φόβο ή διαταγή και απειλή,
αλλά με βάση τον θείο φόβο, την Αποστολική Πίστη και την αδολότητα, ταπεινότητα, ευλάβεια των ψυχών.
Σήμερα όμως τί βλέπουμε;
Τους Ορθοδόξους των Σκοπίων να μην τους αναγνωρίζουν και να μην τους ονομάζουν «αδελφούς» πολλές Τοπικές Εκκλησίες.
Τους Ορθοδόξους της Ουκρανίας ακόμη περισσότεροι τους αποκηρύττουν.
Οι Ρώσοι δεν μνημονεύουν τον Οικουμενικό Πατριάρχη, αλλά και άλλους επιτοπίους Αρχιεπισκόπους, και μάλιστα προσφάτως ανακοίνωσαν επιλεκτικά ονόματα Μητροπολιτών, τους οποίους θέτουν .. «απευλογίας»!!...
Προχθές, το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας ανακοίνωσε ότι δεν κοινωνεί με το Πατριαρχείο Μόσχας.
Πριν καιρό το Πατριαρχείο Αντιοχείας είχε παράπονα και απόσταση από το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων.
Κλαίει η ψυχή μας.
Το καύχημά μας, της ενότητος και αγάπης κατέπεσε οικτρώς..
Και σήμερα, 24 Νοεμβρίου, τελούμε την μνήμη του Πατριάρχου Αλεξανδρείας Αγίου Πέτρου (+311), ο οποίος σε μια ανάλογη περίοδο είδε σε όραμα τον Χριστό μας με ξεσκισμένα τα ρούχα..
- Τίς σου τον χιτώνα, Σώτερ, διείλε;; ερώτησε έντρομος και συγκλονισμένος.
Αυτό κράζουμε και μεις σήμερα: Σπεύσον, Κύριε!..
.
