ας είμαστε .. Αγαρηνοί !!!

Οι ποικίλοι ομιλητές και αγορητές, συνειθίζουν να επιλέγουν για την ανακοίνωση μιας ομιλίας τους τίτλους παράδοξους ή και σοκαριστικούς, για να προκαλέσουν το ενδιαφέροντου κοινού και να το προσελκύσουν στην ακρόαση της ομιλίας. Μεχρι εδώ σεβαστό.

Ωστόσο, υπάρχουν και κάποια όρια και κάποιες δεοντολογίες.

Λόγου χάριν: Ο τίτλος της Ομιλίας πρέπει να περιγράφει (με λιτό αλλά σαφή τρόπο) το περιεχόμενο της ομιλίας και του μηνύματος, που πρόκειται αυτή να περάσει. Οι λέξεις και φράσεις να είναι ευπρεπείς κοκ

Στη συγκεκριμένη περίπτωση το «είμαστε όλοι Αγαρηνοί» μπορεί να σημαίνει «συμπαράσταση στους αδικουμένους μουσουλμάνους».. Αλλά, ποιούς αδικουμένους;;  Μην τρελλαθούμε!..

ή μήπως μπορεί να σημαίνει ότι «καλύτερα αγαρηνός παρά χριστιανός»;;  Σοβαρά;; 

ή μήπως άραγε, ότι «όπως οι Αγαρηνοί, ας γίνουμε και εμείς βάρβαροι»;;  Ε, αυτό σίγουρα δεν το εννοεί ο ποιητής.. Μπορεί όμως να το εννοήσουν άλλοι..

Κάποια όρια, αδελφοί.. Λίγη σαφήνεια. Και αν όχι «πολιτικώς ορθά», τουλάχιστον «Ορθοδόξως ορθά».. 

Αγαρηνοί αποκαλούνταν ιδίως από τον 10ο αιώνα οι Άραβες από τους Βυζαντινούς.

Το όνομα προέρχεται από την βιβλική Άγαρ με την οποία ο Αβραάμ γέννησε τον Ισμαήλ.

Ο τελευταίος θεωρείται ο γενάρχης των Αράβων, γι'αυτό αποκαλούνται και Ισμαηλίτες.

Το όνομα «Αγαρηνοί» εχρησιμοποιείτο από τους Βυζαντινούς με την έννοια του «μουσουλμάνου», ανεξαρτήτως του έθνους στο οποίο ανήκαν. Μερικές φορές μάλιστα αυτό το όνομα παρατίθεται μαζί με το εθνώνυμο, π.χ. Άραβες Αγαρηνοί, Πέρσες Αγαρηνοί και Τούρκοι Αγαρηνοί. Ο αυτοκράτορας Μανουήλ ο Β' έγραψε σύγγραμμα με τον τίτλο «Διάλογοι μετά Πέρσου Αγαρηνού».

Η ονομασία Αγαρηνοί απέκτησε αρνητική σημασία λόγω των μεγάλων καταστροφών και αγριοτήτων που διέπραξαν οι Άραβες όταν κατείχαν την Κρήτη, μετά το 823.^[1]

Στην εποχή της τουρκοκρατίας το Αγαρηνός έγινε συνώνυμο του «Τούρκος» και είχε τη μεταφορική έννοια του άπιστου και του αιμοβόρου, και εκδήλωνε το μίσος των υποδούλων κατά των κατακτητών.

Με αυτή την έννοια η λέξη συναντάται σε εκκλησιαστικά τροπάρια ή σε ύβρεις (π.χ. σκύλε Αγαρηνέ) και κατάρες (π.χ. να σε πνίξει το σκοινί τ' Αγαρηνού).^[2]

Παραπομπές:

Αδαμαντίου Αδαμάντιος, λήμμα «Αγαρηνοί», Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια Δρανδάκη.

Εγκυκλοπαίδεια «Πάπυρος Λαρούς», λήμμα «Αγαρηνός».

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%B7%CE%BD%CE%BF%CE%AF

Ἦχος πλ. δ´. Ἱλάσθητί μοι, Σωτήρ.

«Ἀθέων Ἀγαρηνῶν τὰ βέλη σύντριψον Δέσποτα, καὶ πᾶσαν ἐπιβουλὴν δαιμόνων ματαίωσον, λαὸν χριστεπώνυμον σκέπων καὶ φυλάττων, ἵνα πόθῳ σε δοξάζωμεν».

από τον κανόνα του οσίου Νικολάου του Κατασκεπηνού.

Εμπεριέχεται στο Θεοτοκάριον του Αγ.Νικοδήμου. 1849, σελ.165
https://i-epikaira.blogspot.com/2019/11/33.html