Μιά προσευχή σήμερα για τον π.Αντώνιο, που γιορτάζει.
Νεαρό παιδί ξεκίνησε με ενθουσιασμό το έργο της χριστιανικής αγάπης, μαζί με την ευλογημένη πρεσβυτέρα του Σταματία Γεωργαντή.
Τον ευλόγησε και τον ανέδειξε ο Θεός.
«Έβαλε τα γυαλιά» σε πολλούς μεγαλόσχημους και μεγαλόστομους κούφιους δημοκόπους.
Για 25 χρόνια!! (1998-2021)
Κι
αυτοί τον εκδικήθηκαν δεόντως..
Τον συκοφάντησαν, τον διέσυραν (νά'ναι καλά τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης- ΜΜΕ)
Και, προτού αποφανθεί η Δικαιοσύνη,
έσπευσαν και του άρπαξαν το έργο της ζωής του
Έβαλαν δε τους πλούσιους και καλοζωϊσμένους, τους χρυσοδακτύλιους, πλουτοκράτες και εφοπλιστάδες, να κυβερνούν τα πάντα
(και προπαντός την περιουσία της «Κιβωτού»!!)
(σημειώστε και να μου το θυμάστε: λίγο ακόμη να παραταθεί αυτή η προσωρινή δοτή διοίκηση της Κιβωτού, με βάση κάποιο Νόμο -ευκολάκι- θα καθορισθούν και «έξοδα παραστάσεως» γενναία για τα μέλη, διότι μεγάλη χάρη μας κάνουν που ανέλαβαν, και σήμερα έτσι γίνεται παντού, και ποιός δουλεύει σήμερα για την ψυχή του -ποιά ψυχή;- οπότε οι οικονομίες της Κιβωτού και οι προσφορές φιλανθρωπίας του λαού θα βρουν τον κατάλληλο δρόμο.. τους αποδέκτες που πρέπει.. και τους οποίους, βέβαια, θα εγκρίνουν τα Κανάλια..)
Και επιπλέον
Σταμάτησαν τις προσευχές, τις νηστείες και τις Θ.Λειτουργίες!!
(δείτε στο 5.45'την προσευχή του φαγητού..)
Στέρησαν από τα αναξιοπαθούντα παιδιά τα σπουδαιότερα, τα πολύ πιο αναγκαία από τροφή και παιχνίδια..
Εμείς, ως μέλη της Εκκλησίας και ως πραγματικά ευαίσθητοι άνθρωποι και
ειλικρινά φιλάνθρωποι, νηφάλιοι,
αντικειμενικοί και δίκαιοι,
Υψώνουμε το βλέμμα προς τον Παντοκράτορα και Δικαιοκρίτη,
τον Παντεπίσκοπο, Καρδιογνώστη και Παντοκυβερνήτη Κύριο,
«Δεήσεις τε και ικετηρίας προσάγομεν -μετά κραυγής ισχυράς και δακρύων- προς Τον δυνάμενον σώζειν» και ελπίζουμε και πιστεύουμε ότι θα «εισακουσθώμεν από της ευλαβείας»..
Εβρ. ε' 7
Κι ἀπ᾿ τὴν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ ψηλά,
ποὺ ἐβούβανε τὰ στόματα τῶν πλάνων,
καὶ ρίχνει καὶ συντρίβει καὶ κυλᾶ
στὴν ἄβυσσο τοὺς θρόνους τῶν τυράννων,
κι ἀπὸ τὴ σιγαλιά,
ποὺ δένει στὸ λαιμὸ πνιγμοῦ θηλιά,
κι ἀπ᾿ τῶν προγόνων τ᾿ ἄφθαρτα βιβλία,
ποὺ δείχνουν τὰ πανάρχαια μεγαλεῖα,
ἕνας ψαλμὸς ἀκούγεται βαθὺς
σὰ μελῳδίες ἑνὸς κόσμου ἄλλου,
κι ἀνατριχιάζει ἀκούοντας καθεὶς
προφητικὰ τὰ λόγια του δασκάλου
μὲ μία φωνὴ βαριά.
«Μὴ σκιάζεστε στὰ σκότη!
Ἡ λευτεριά, σὰν τῆς αὐγῆς τὸ φεγγοβόλο ἀστέρι
τῆς νύχτας τὸ ξημέρωμα θὰ φέρει».
(Ιωάννης Πολέμης)
