Αυτήν την εποχή, που την σφραγίζει το Θείο Πάθος, παρατηρώ τη φύση και βλέπω στα χρώματά της να κυριαρχεί το μωβ χρώμα.
Πανσέδες, βιόλες,
ζουμπούλια, πασχαλιές, κουτσουπιές (δέντρα αυτά), αρμέριες, κυκλάμινα και άλλα και άλλα.. Ακόμη και φύλλα σε χρώμα μαβί.. Άλλωστε και αυτή η λέξη «ιώδες» προήλθε από το μελαγχολικό «ίον»..
Βλέπω γύρω μου ένα γλυκό πένθος. Ομορφιά σεμνή, πονεμένη.
Νομίζω ότι η φύση είναι απόλυτα εναρμονισμένη με τα του Θεού μας..
Προνοητικά και αφειδώλευτα τα προσφέρει η φύση για τον Επιτάφιό Του..
Και οι παπαρούνες βέβαια,
που κοκκινίζουν τους κάμπους..
