Κάποιοι απλοί στοχασμοί για τα Κάλαντα..
Όσο κι αν λυσσάει η πολεμική της αθεϊας,
ο γνήσιος και ατόφιος χριστιανικός λαός μας «κρατάει»,
και τα παιδιά μας βγαίνουν για το κοσμοχαρμόσυνο μήνυμα του λυτρωμού..
Θα μου πείτε, το κάνουν για το αναμενόμενο χαρτζηλίκι. Σας απαντώ: υπάρχουν και άλλα παιδιά που ..ντρέπονται και μένουν πίσω και αδρανούν.. Αξίζει το χαρτζηλίκι σ'αυτά τα παιδιά, που τολμούν και δεν αμελούν, να διακηρύξουν τη θεία Γέννα, όπως ακριβώς και σ'αυτά που εξακολουθούν να κάνουν το Σταυρό τους έξω από το Ναό..
Όμως, κάτι άλλο θέλω να παρατηρήσω και προσέξετέ το.
Τα Κάλαντα τα ψάλλουμε και τα ακουμε όρθιοι!.
Είναι σημαντικό και απολυτως αξιοσέβαστο το Γεγονός, αξιοσέβαστη η στιγμή, που αυτό προαναγγέλεται. Όρθιοι, λοιπόν!. «Σοφία ορθοί»!.
Παρατηρείστε όμως: Ψάλλουμε και ακούμε ορθοί, αλλά όχι «στο πόδι».
Κάλαντα δεν ψάλλονται σε περαστικούς, σε βιαστικούς διαβάτες που τους αναγκάζουμε να κοντοσταθούν, σε πολυμέριμνους καταναλωτές, φορτωμένους με ψώνια ή με δώρα..
Κάλαντα ψάλλονται στις πόρτες των σπιτιών, στις Οικογένειες.
Στο «Αρχοντικό» το παραδοσιακό σπίτι των Ορθοδόξων Ελλήνων, ευχόμενοι τα καλύτερα για τον «νοικοκύρη του σπιτιού» και για την «αρχόντισσα κυρία»..
Και είναι πάντα θρησκευτικού περιεχομένου.
Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, Θεοφάνεια και .. του Λαζάρου.
Ευλογημένος ο λαός μας.
Πολυτίμητες, με βαθύτατο νόημα οι παραδόσεις του!..
και μια ατόφια εμπειρία:
24/12/2021
«Καλήν ημέραν
άρχοντες!»
Από βραδυς υπήρχε μεγάλη αγωνία. Την επόμενη μέρα, πρωί-πρωί θα λέγαμε τα κάλαντα. Εγώ με τον αδελφό μου.
Τα τρίγωνακια ήταν έτοιμα από μέρες. Τα χε φτιάξει ο πατέρας στο σιδεραδικο.
Δε θέλω να το παινευτω, ήταν ο καλύτερος σίδερας στις Κουκουβαουνες. Ο καλύτερος ηλεκτροσυγκολλητης. Το λέγαν όλοι. Και ήταν.
Τα σιδερένια τρίγωνακια τα χαμε γυαλισει με γυαλόχαρτο, για να βγάζουν καλύτερο ηχο, και τα χαμε βάλει από μέρες στο μικρό χριστουγεννιατικο δένδρο από κάτω, που ήταν στο παραθύρι της αυλής μας, που έβλεπε στην οδό Γκινοσατη.
Το δένδρακι μικρό, ταπεινό, αλλά κατάλευκο από το βαμβάκι, με το οποιο το στολιζε η μάνα, με μια ψιλή αραχνοειδή κλωστή και με μπόλικο χιόνι σε όλα τα κλαδιά του, αναβόσβηνε τα λαμπάκια όλη νύχτα μες τα όνειρα μας.
Το ωραιότερο όνειρο ήταν η προσμονή μας για την Παραμονή των Χριστουγέννων.
Να βγούμε, να τα πούμε, να γυρίσουμε με τις τσέπες γεμάτες.
Και γυρίζαμε, πράγματι, με τις τσέπες γεμάτες δεκάρες, πενηνταράκια, δραχμούλες.
Θησαυρός ανεκτίμητος!
Κυρίως όμως φέρναμε στην καρδιά μας την αγάπη των γειτόνων, των συγγενών και φιλων, που μας κέρναγαν έναν καλό λόγο και ένα μελομακάρονο, συνήθως σπιτικό.
Με τα χρήματα που μάζευαμε από τα κάλαντα, αγοράζαμε κάποιο μικρό δωράκι στους γονείς και τα υπόλοιπα προστίθενταν στα χρήματα των γονέων, για να μας πάρουν ρούχα και παπούτσια. Τα γιορτινά μας!
Όταν μεγαλώσαμε λίγο, ξανοιχτήκαμε και στην οδό Παπανδρεου, στην πιο μεγάλη αγορά.
Και αργότερα και στον Λογγο, στις βιοτεχνίες και στα εργοστάσια, με επικεφαλής τον Στέφανο, τον ξάδελφό, τον γιο της Αθανασίας.
Τότε οι δουλειές μας είχαν ανοίξει για καλά!
Και οι ορίζοντες μας!
Και μετά η μοιρασιά των χρημάτων.
Εκεί δε δίναμε και πολλή σημασία!
Η πιο αθώα ηλικία είναι η παιδική, που τα χρήματα είναι το μέσον και όχι ο σκοπός της ζωής.
Μετά έρχεται η ενηλικίωση, το συμφέρον και όλα τα άλλα.
Εγώ πάντα χτυπούσα το τρίγωνακι δυνατά και τραγουδούσα χαμηλά, γιατί ήμουν παράφωνος.
Μου τό χε πει ο δάσκαλος στο Δημοτικό, στις πρόβες για την γιορτή.
-Περιβολαράκη, μην τραγουδάς, να ανοιγοκλείνεις το στόμα! Είσαι παράφωνος.
Πολύ στενοχωρήθηκα από την παρατήρηση του δασκάλου. Δεν μπόρεσα να κοιμηθώ πολλά βραδια.
Αλλά τον άκουσα. Ακόμη και στα κάλαντα, τραγουδούσα πολύ χαμηλά,σχεδον από μέσα μου.
Μάλλον γι αυτό από μικρός προτιμούσα τα όνειρα, γιατί είναι άηχα και δεν ακούγονταν
οι παραφωνίες μου.Με αυτά μεγάλωσα. Μέσα στην ησυχία των ονείρων.
Σήμερα το πρωί για άλλη μια φορά είχα μεγάλη αγωνία για τα κάλαντα. Αγόρασα, από μέρες τώρα, τριγωνάκια από το περίπτερο απέναντι, τα έβαλα στο δένδρο και περίμενα...
Να ξημερώσει Παραμονή Χριστούγεννα.
«Καλήν ημέραν αρχοντες!»
Φώναξα το πρώτο παιδι που πέρασε από το σπίτι και έκανα δεύτερες νοερές κι εγώ:
«Χριστός γεννάται σήμερον!»
ΔΠ 24/12/21
https://www.facebook.com/perivdimitris/posts/1057913854994904
