η αποστολή του Ιερέως και Μοναχού

 Κάποτε, κάποιοι περίεργοι τύποι –με τη διπλή έννοια της λέξεως– επισκέφθηκαν τον Όσιο Παΐσιο στο κελί του, την Παναγούδα, στο Άγιον Όρος και, μην μπορώντας να κατανοήσουν τον ακένωτο πλούτο της πνευματικής ζωής και της πνευματικής εργασίας, τον ρωτήσανε:

- Ε, και τί δουλειά κάνετε εσείς εδωπέρα;

Τότε, αυθόρμητα και χαριτωμένα, ο νέος αυτός Άγιος της Εκκλησίας μας τους απάντησε «καταλλήλως» :

- Προσέχω να μην τσακώνονται τα μηρμύγκια!

 

Έτσι είναι.

Και στις πόλεις, όπου τα μηρμύγκια ακατάπαυστα πάνε κι έρχονται βιαστικά με τις υλιστικές εμμονές τους, χρειάζονται κάποιον, υπεράνω, να τα προσέχει και να τα βοηθάει..  

Να κοντρολλάρει τον δυναμισμό τους..

Να εναρμονίζει την συνύπαρξή τους..

Να τους εξασφαλίζει ένα φόντο ουρανού και αιωνιότητος -μνήμη Πλαστουργού- για την ίδια την ύπαρξή τους..

 

Και βέβαια, για τους πολλούς, είναι αυτό μιά απλή και τιποτένια δουλειά..