Κάποιος -Γάλλος θαρρώ- ζωγράφος, τα χρόνια του 1821 θέλησε να εκφράσει τη συμπάθειά του προς το λαό μας, που έβγαινε καταματωμένος από την πολυχρόνια φρικτή οθωμανική τυραννία.
Και φιλοτέχνησε πίνακα με τον τίτλο:«τα δεινά της Ελλάδος»..
Λυπημένο πρόσωπο, σκεφτικό.. η Ελλάδα.. Ο λαός μας..
Και πίσω φωτιές και χαλασμός...
Σήμερα..
Πολύ επίκαιρος θα ήταν ο ίδιος πίνακας: Οικονομική κρίση και φτώχεια και ασφυξία λιμοκτονίας.. Καταπιεστική Κυβερνητική Τυραννία.. Εγκληματικότητα χωρίς όρια και χωρίς ελπίδα..
Κουράγιο μικρή μας Ελλάδα.. Πατρίδα προδομένη, καταπιεσμένη, πονεμένη..
Έτσι όπως στέκεσαι, λέγε την ευχή: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με», «Κύριε, ελέησον ημάς και τον κόσμον σου»..
