28η Οκτωβρίου 1940

 Καὶ ἧ­κεν ἐφ᾿ ἡ­μᾶς τὸ ἔ­θνος τὸ ὁ­πλο­μά­χον καὶ εἶ­πον ἡ­μῖν· Κύ­ψα­τε, ἵ­να πα­ρέλ­θω­μεν.

Ὁ δὲ λα­ός σου ἀ­ντέ­στη καὶ ἐν τῷ ὀ­νό­μα­τί σου ἠ­μύ­να­το αὐ­τοῖς 

Καὶ ἐ­δί­ω­ξεν ὀ­πί­σω αὐ­τῶν, καὶ ἐ­δί­ω­ξεν εἷς χι­λί­ους καὶ δύ­ο με­τε­κί­νη­σαν μυ­ρι­ά­δας.

Δι­ὰ τοῦ­το, Κύ­ρι­ε, σή­με­ρον τῆς αἰ­νέ­σε­ώς σου πλή­ρης ἡ γῆ ἡ­μῶν, καὶ αἱ ψυ­χαὶ ἡ­μῶν εὐ­γνω­μο­σύ­νης μεσταὶ βο­ῶ­σι πρὸς σέ· 

Σύ βα­σι­λεὺς ἡ­μῶν, Σύ ἄρ­χων, Σύ καὶ κρι­τής, 

πρεσβείαις τῆς Ὑπερευλογημένης Θεομήτορος, 

τῆς θείας καὶ ἀκαταμαχήτου Σκέπης τοῦ Γένους ἡμῶν,

Ὅ­τι ἡ δι­και­ο­σύ­νη σου εἰς τὸν αἰ­ῶ­να ἔ­σται,

καὶ τὸ σω­τή­ρι­όν σου εἰς γε­νε­ὰς γε­νε­ῶν.