Το μικρό ποντικάκι ήταν φίλος της ειρήνης,
θιασώτης της φιλίας των λαών,
ένθουσιαστικός υπέρμαχος της εμπιστοσύνης και αρμονικής συνύπαρξης των όποιων γειτόνων
-γιατί όχι;;
Ήταν ιδεολόγος, αγαπησιάρης..
ήταν αγαθό-αθώο πλάσμα
και συνάμα
ανοιχτός και θαρρετός
τύπος.
«Γιατί είστε κυριευμένοι με φόβο, καχυποψία,
προκαταλήψεις, καλοί μου σύντροφοι, καλοί μου -γρινιάρηδες- γονείς;;
Κυτάτε τί
γλυκά μάτια έχει;;
Κυτάτε πώς με δέχεται ο καλός μας γείτονας -ο
συκοφαντημένος- πώς ηρεμεί με το χάδι μου;
Μια καλοσύνη
χρειάζεται ο κόσμος..
Μια αθώα αγάπη θα φέρει την ειρήνη στις
σχέσεις»..
Και μετά .. σιωπή..
καταβόθρα..
Κρίμα, που δεν προλάβαμε ν'ακούσουμε τη γνώμη του χοντρού
βάθρακα..
Την είδαμε
όμως..
Κι'από την χθεσινή ( 30.05.2021) πραγματικότητα:
Συνάντηση
Υπουργών Εξωτερικών έξω από το Zonar' s.
Ό,τι πιο εκφραστικό.
Ο Έλληνας αγκαλιάζει σφιχτά, αγαπησιάρικα. Πιστεύει
στην ελληνο-τουρκική φιλία. Θεωρεί ότι χτίζει γέφυρες.
Ο Τούρκος;;
Τί είναι τούτο πάλι! Ένα χέρι κρύο και άπληστο, απλωμένο!!
Καλοί μου Έλληνες!!!