τότε ήταν καλύτερα !..



Άκουσα μια «αφέλεια» και κουνάω ακόμη το κεφάλι στοχαστικά και λυπηρά.

«Τελικά, Ήταν πολύ καλύτερα τότε που ήμασταν χειρότερα»..

Ήμασταν «χειρότερα». Από άποψη εξωτερικών συνθηκών ζωής. 

Φτωχότεροι. Λιγότερα μέσα εξυπηρέτησης. Λιγότερα λούσα, σπατάλες και ματαιότητες. Λιγότερες «ευκαιρίες» για ανάδειξη ή για ψυχαγωγία.
Χωρίς αυτοκίνητα, χωρίς τηλεοράσεις, χωρίς κινητά τηλέφωνα και Ιντερνέτ, χωρίς ασφαλτοστρωμένους δρόμους και πλατείες, χωρίς πολλά φώτα..

 

Αλλά..
Λιγότερο 
πολύπλοκη η ζωή. Λιγότερο απαιτητική. Λιγότερο φορτική και αγχώδης. Λιγότερο κινδυνώδης..

 Απλή, φυσιολογική, ειρηνική.
Με άμεση επαφή με τη φύση, καθώς και με την ψυχή.. τις ψυχές των γύρω μας: γονεων, παιδιώ, φίλων, γειτόνων, συγγενών.. 

Εμείς ήμασταν «χειρότερα» αλλά η ζωή μας ήταν πολύ καλύτερη..

Στο χέρι μας είναι να την ξανακάνουμε!..

Πιο απλή, πιο α-σύνθετη, πιο πνευματική,  πιο βαθειά, πιο γνήσια, πιο ανθρώπινη..
 

 







.