Ημέρα των Ενόπλων Δυνάμεων


Είναι παράδοξος ο συνδυασμός.

Η Παναγία, η περιστερά της ειρήνης, η καλή, να προστατεύει τους ενόπλους..
Και όμως.
Ο Εθνικός μας Στρατός δεν υπήρξε ποτέ κατακτητικός και ιμπεριαλιστικός. Δεν υπήρξε ποτέ βάρβαρος, για να χρησιμοποιήσει βόμβες ναπάλμ και χημικά, ή να βομβαρδίζει αμάχους, ή βασανίζει και εκτελεί τραυματίες και αιχμαλώτους.
Δεν πήγε ποτέ στο Βιετνάμ, στο Κουβεϊτ και στο Ιράκ, στη Λιβύη και στη Συρία.. για να εγκληματίσει και να λεηλατίσει.. Δεν ίδρυσε ποτέ Αποικιοκρατίες..
Δεν υπήρξε ποτέ το αριστερό χερι των πολιτικών ή των Βενζινάδων και των Τοκογλύφων.
Δεν απαρτίζεται από μισθοφόρους, αλλά από παιδιά της Πατρίδος, που πραγματώνουν τη θητεία τους, δηλαδή καταθέτουν χρόνο ζωής νεανικό, πολύτιμο για την εκπαίδευση στην Άμυνα των Ιερών και Οσίων.
Ζητούμε από την Παναγία όχι να πριμοδοτήση αιμοχαρείς επιθέσεις για εξόντωση αντιπάλων, αλλά για να προστατεύσει τα παλληκάρια μας, που ορθώνουν ανάστημα και γενναίο ΟΧΙ στους όποιους επίβουλους και άνομους-βάρβαρους εισβολείς.
Ειμαστε ορθοί και πανέτοιμοι για άμυνα του πατρίου εδάφους και των οικογενειών μας, αλλά συνάμα
Ζητούμε από την Παναγία μας να «επιστέφει με ειρήνη τα όπλα» μας.
Και, ενώ έχουμε Θεομητορικές εορτές πιό «κατάλληλες» για το θέμα, όπως η θεία Σκέπη της και ο Ακάθιστος Ύμνος, επιλέγουμε την εορτή Της, που εμφανίζεται στον κόσμο ως τριετές Νήπιο, αθώο, άκακο, ειρηνικό.
Την προσκυνούμε και Την ικετεύουμε..
για τον Στρατό μας..
για τα στρατευμένα παιδιά μας.. 
για την όμορφη Γαλανή Πατρίδα μας..